Οι Σπίλοι (Ελιές), συνιστούν τοπικές υπερβολικές συναθροίσεις μελανοκυττάρων στην επιδερμίδα. Τα κύτταρα αυτά, ενώ είναι φυσιολογικά, δεν συντάσσονται αρμονικά. Στην πλειοψηφία τους είναι καλοήθεις βλάβες του δέρματος. 

Φυσιολογικά τα μελανοκύτταρα βρίσκονται μέσα στην επιδερμίδα, ενώ όταν βυθίζονται μέσα στο χόριο ονομάζονται Σπιλοκύτταρα. Αποτελούν μια βλάβη του δέρματος και παρουσιάζονται σε κυκλικό ή οβάλ σχήμα, σε ένα ευρύ φάσμα χρώματος που κυμαίνεται μεταξύ καφέ και μαύρου χρώματος.

Οι Σπίλοι πέραν της αντιαισθητικής όψης της επιδερμίδας, συνδεονται με το Μελάνωμα, έναν από τους πλέον επικίνδυνους Καρκίνους του Δέρματος. Η εμφάνιση και η εξέλιξη των Σπίλων επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες όπως π.χ. η κληρονομικότητα, αλλά και από την έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία.

Οι φυσιολογικοί Σπίλοι παρουσιάζουν συμμετρία και εμφανίζονται σε στρογγυλό ή οβάλ σχήμα, με ομοιόμορφο χρώμα, ομαλή περιφέρεια, και με μικρή διάμετρο. Διακρίνουμε πολλές κατηγορίες Σπίλων όπως: Συγγενείς Μελανοκυτταρικούς Σπίλους (προτείνεται η αφαίρεσή τους εφόσον έχουν 20% πιθανότητα ανάπτυξης Μελανώματος), Επίκτητους Μελανοκυτταρικούς Σπίλους και Άτυπους (Δυσπλαστικούς Σπίλους) οι οποίοι έχουν κάποια χαρακτηριστικά που συνδέονται με αυτά της εμφάνισης Μελανώματος. 

Οι Άτυποι Σπίλοι εφόσον εκφυλιστούν & μετατραπούν σε κακοήθεις βλάβες του δέρματος, αποτελούν κίνδυνο για την υγεία κα συνίσταται η αφαίρεσή τους.  

Για την αφαίρεση των Σπίλων ακολουθείται ο διεθνής δερματολογικός κανόνας ελέγχου  ABCDE (Αsymmetry – Βorder – Color  Diameter – Εvolving). Με τον κανόνα ABCDE, ο ασθενής μπορεί να εντοπίσει τα βασικά κλινικά χαρακτηριστικά που υποδηλώνουν υποψία για Μελάνωμα με την προϋπόθεση να παρατηρεί τους Σπίλους σε τακτά διαστήματα (ασσυμετρία, περίγραμμα, αλλαγή στο χρώμα, διάμετρο, εξέλιξη) και βέβαια να κάνει ετήσια Κλινική Εξέταση στο Δερματολόγο.